اولفین هیدروکربن غیراشباع با فرمولی مولکولی CnH2n است، در مقایسه با پارافین ها ناپایدار است و واکنش پذیری کمتری دارد. این مواد خیلی کم در آب حل می شوند و به دلیل حلالیت کم می توانند با خود یا با سایر ترکیبات مانند محلول اکسیژن و برم واکنش دهند. این ترکیبات توسط فرایندهایی مانند ترک حرارتی و ترک کاتالیستی تولید می شوند. اتیلن و پروپیلن که به عنوان مواد اولیه شیمیایی (برای سوخت رسانی به واکنش های شیمیایی بزرگ) استفاده می شوند، به طور طبیعی در محیط وجود دارند. این ترکیبات را به سه گروه کلی اولفین های آلفاتیک (Aliphatic olefins) ،اولفین های آروماتیک (Aromatic olefins) و اولفین های حلقوی (cyclic olefins) می توان تقسیم کرد.
خواص فیزیکی الفین
این ترکیبات غیر قطبی، بی رنگ و بی بو هستند و معمولاً در ترکیبات قطبی مانند آب نامحلول و در حلال های غیرقطبی مثل بنزن محلول هستند. این ترکیبات به شکل جامد، مایع و گاز وجود دارند. آلکن هایی با تعداد کربن پایین تر (اتن، پروپن و بوتن) در حالت گاز، چهارده عضو بعدی در فاز مایع، و تعداد بیشتری از آنها در حالت جامد وجود دارند. نقطه جوش اولفین ها به تعداد اتم های کربن بستگی دارد، در واقع با افزایش تعداد اتم های کربن افزایش می یابد. همچنین نقطه ذوب آنها به موقعیت پیوند دوگانه بستگی دارد.
تاثیر الفین در عدد اکتان
الفین ها عامل اصلی تولید اکتان در بنزین هستند. محتوای الفین در بنزین FCC معمولا بین 40 تا 60 درصد متغیر است. الفین ها مقادیر RON بالاتری نسبت به ایزوپارافین ها دارند. به طور کلی هر چه الفین شاخه بیشتری داشته باشد ، مقدار RON آن بالاتر است. تفاوت بین مقادیر RON یا MON بین الفین ها و مشتقات پارافین تا 72.6 درصد بیان شده است.
بنزین با محتوای الفین دارای معایبی است. مانند ، محتوای الفین های بالاتر در گازهای خروجی اگزوز ، که پتانسیل تشکیل لایه ازون را دارد و افزایش تمایل به تشکیل رسوبات در انژکتورهای موتور و دریچه ورودی. از سوی دیگر، افزایش محتوای الفین بنزین باعث کاهش انتشار VOC اگزوز می شود زیرا الفین ها راحت تر و کامل تر از سایر هیدروکربن های موجود در بنزین می سوزند. با این حال، افزایش محتوای الفین باعث تشکیل NOX و افزایش غلظت الفین در انتشارات تبخیری می شود. در نتیجه، اقداماتی برای کاهش محتوای الفین در بنزین انجام شده است.
الفین ها با ترک( شکافتن) حرارتی پارافین ها ی با زنجیره بلند به دست می آیند. توزیع محصولات در این فرآیند به شدت به شرایط بستگی دارد . یعنی هر چه دما و فشار اعمال شده بیشتر باشد، ترک بیشتر است.
