کینولین یک ترکیب آلی آروماتیک هتروسیلیک با فرمول شیمیایی C9H7N است. کینولین مایعی جاذب رطوبت با بوی شدید است که در صورت قدیمی بودن محلول و در صورت قرار گرفتن در معرض نور به رنگ زرد است که بعدا قهوه ای می شود. کینولین در آب سرد فقط کمی محلول است اما به راحتی در آب داغ و اکثر حلالهای آلی حل می شود. خود کینولین کاربردهای کمی دارد اما بسیاری از مشتقات آن کاربردهای متنوع و مفیدی دارند. کینولین اغلب به عنوان یک آلاینده زیست محیطی تأسیسات پردازش نفت یا زغال سنگ گزارش می شود. این ماده در صنایع پرداخت چوب نیز یافت می شود. مشتقات کینولین کاربرد وسیعی در ترکیبات طبیعی و سنتتیک دارویی دارند. کینولین ها خاصیت ضدعفونی کننده ، ضد تب و ضد روان پریشی دارند و به عنوان ماده ضد مالاریا برای تهیه بسیاری از داروها مورد استفاده قرار می گیرند.
کاربرد کینولین
کینولین ساده ترین عضو کلاس ترکیبات کینولینی است که از یک حلقه ارتو بنزنی که به کربن های ۲ و ۳ حلقه پیریدین متصل شده تشکیل شده است. این ماده به عنوان ماده طعم دهنده در مشروبات الکلی ، کاکائو و چای سیاه وجود دارد. در بین ترکیبات هتروسیکلیک ، کینولین یک ماده ممتاز است که نقش مهمی در تولید داروهای جدید دارد و مشتقات جدید آن به عنوان ترکیبات بیولوژیکی فعال شناخته شده اند. با توجه به طیف گسترده ای از فعالیت‌های بیولوژیکی و دارویی ، مسیرهای سنتتیک متعددی برای سنتز این ماده و مشتقات آن ایجاد شده است و تولید کینولین مصنوعی از تولید این ماده از زغال سنگ پیشی گرفته است. بعلت قیمت خرید و فروش مناسب کینولین بطور عمده برای ساخت اسید نیکوتینیک استفاده می شود که در انسان از بروز بیماری پلاگر جلوگیری می کند. این ماده و مشتقات آن به طور گسترده ای به عنوان قارچ کش ها ، بیوسیدها ، آنتی بیوتیک ها ، آلکالوئیدها ، رنگها ، مواد شیمیایی لاستیکی و مواد طعم دهنده استفاده می شود.
کاربردهای صنعتی کینولین شامل استفاده از آنها به عنوان مهارکننده های خوردگی ، مواد نگهدارنده ، حلالهای رزین و ترپنها است. آنها همچنین در ساخت رنگهای محلول در روغن ، رنگ های غذایی ، دارویی ، معرف pH و سایر ترکیبات آلی استفاده می شوند. این ترکیب شیمیایی یکی از کاتابولیت های تریپتوفان و یک جزء ضروری در برخی از داروهای ضد فشار خون مانند منبسط کنده های عروق محیطی از جمله پرازوسین و دوکسازوسین است.
مضرات کینولین
کینولین عمدتا به عنوان ماده واسطه در محصولات مورد استفاده قرار می گیرد و قرار گرفتن در معرض آن عمدتا از طریق استنشاق دود سیگار رخ می دهد. این ماده به سرعت در اتمسفر و آب تجزیه می شود. این ترکیب کمی متراکم تر از آب است و باعث تحریک پوست ، چشم ها و غشاهای مخاطی شود. بلع این ماده ممکن است سمی باشد و قرارگرفتن کوتاه مدت در معرض بخارات آن باعث تحریک چشم ، بینی و گلو شده و ممکن است باعث سردرد ، سرگیجه و حالت تهوع در انسان شود.
